uzak mı, yakın mı?
sabah akşam geçen arabaları,
geçip giden insanları,
koşuşan katırları ve eşekleri,
uluyan köpekleri,
geceyi bölen sesiyle kurbağaları,
yaz boyunca saz çalan çekirgeleri,
seher vaktinde kuş sesleri,
akşam saatlerinde çarpışan yarasaları,
uzaktan sinsice yaklaşan tilkileri,
minarelerinden beş vakit ezan sesleri,
düğünlerinde silah sesleri,
davetlerinde okunan mevlitleri,
askerlik delikanlılarına kornalar,
ölüleri için yakılan ağıtları,
gurbettekileri için göz yaşları,
sızlayan dizleriyle nineleri,
kendinden geçmiş dedeleri,
alnı satır satır çizilmiş adamları,
her yanı çocuk dolu kadınları,
günü bitiremeyen çocukları,
doğduğuna pişman insanları,
yaşadığına sevinen mutluları,
yol boyunca boş gezenleri,
başıboş, kendi nahoş serserileri,
başım bağlı diye sevinenleri,
suyu bulamayanları,
toprağı sulamayanları,
hasetinden çatlayanları,
kibrinden patlayanları,
almak, hep almak isteyenleri,
vermekten çekinenleri,
birbirini çok sevenleri,
birbirini hiç sevmeyenleri,
aç olanları, tok gezenleri,
çalışıp didinenleri,
tembelliği sevenleri,
ne olduğunu bilenleri,
kendinden bihaberleri
…
olan
…
olmayan
…
olamayan
…
yolun kıyısında,
köyün ortasında,
…
uzaktır, yakındır.
her şey köy tadındadır.
08.08.2008-Bafra | Musa AYDOĞDU
